W dniu 16 grudnia 2020 r. weszły w życie przepisy modyfikujące zasady przeprowadzania badań profilaktycznych w okresie epidemii. Zmiany wprowadziła ustawa z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19... (Dz. U. poz. 2255), zwana tarczą branżową 6.0.
Znowelizowano m.in. art. 12a specustawy w sprawie COVID-19, który zawiesza obowiązek przeprowadzania okresowych badań profilaktycznych. Zgodnie z powyższym przepisem, w brzmieniu obowiązującym do 15 grudnia 2020 r., wspomniane badania należało przeprowadzić w ciągu 60 dni od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego (gdy nie został wprowadzony stan epidemii) lub od odwołania stanu epidemii. Termin ten, na mocy tarczy branżowej 6.0, uległ przedłużeniu. Zawieszone badania będą mogły być wykonane do upływu 180 dni od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego (gdy nie został wprowadzony stan epidemii) lub od odwołania stanu epidemii.
Zmianie uległ też ust. 3 w art. 12a specustawy w sprawie COVID-19, na podstawie którego badania wstępne i kontrolne mogą być wykonane przez innego lekarza niż lekarz medycyny pracy. Do dnia 15 grudnia br. orzeczenie wydane przez takiego lekarza było ważne przez 30 dni od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego (gdy nie został wprowadzony stan epidemii) lub od odwołania stanu epidemii. Po zmianie zachowa ono ważność przez 180 dni po odwołaniu danego stanu. Ponadto tarcza branżowa 6.0 dodała do art. 12a specustawy w sprawie COVID-19 ust. 5, który poważnie modyfikuje ogólne zasady przeprowadzania badań wstępnych w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.
Generalnie badania wstępne nie muszą być przeprowadzane, jeżeli m.in. nowa osoba przyjmowana do pracy ma ważne badania profilaktyczne z poprzedniego zatrudnienia, warunki pracy na nowym stanowisku są takie same, jak warunki opisane w skierowaniu na badania wystawionym przez poprzedni zakład pracy i między zakończeniem poprzedniego stosunku pracy a nawiązaniem kolejnego nie minęło więcej niż 30 dni. Zgodnie z nowelizacją, w takiej sytuacji przerwa między umowami o pracę może wynieść nawet 180 dni. Taka przerwa będzie też obowiązywała w przypadku ponownego zatrudnienia tego samego pracownika, w tych samych warunkach co poprzednio. Co ważne, w razie zatrudniania nowego pracownika na stanowisko administracyjno-biurowe, długość przerwy między umowami o pracę nie będzie miała znaczenia (przy zachowaniu pozostałych przesłanek zwolnienia z badań wstępnych, określonych w art. 12a ust. 5 pkt 2 specustawy w sprawie COVID-19).